Chaotisch ouderschap is eigenlijk gegroeid als persoonlijke blog en ontwikkeld vanuit mijn eigen zoektocht als mama. Het staat voor het vallen en opstaan als ouder met de nadruk op zelfreflectie en zelfontwikkeling.
Ik heb nogal een aanleg om alles heel goed te willen doen dus ik ben de instablog begonnen met een erg relativerende naam, anders leek het weer iets dat je als ouder naartoe moet streven en dat moet lukken.
Terwijl ik juist heb ontdekt dat periodes van balans en rust afgewisseld worden met chaos en dat alles makkelijker begint te lopen eens je dat gewoon accepteert. Het leven is bedoeld om chaotisch te verlopen. In zekere mate toch. Chaos en tegenslagen doen ons groeien en veranderen.
Het is dus niet logisch om te streven naar een leven waarin alles volgens een vast partoon verloopt zonder hindernissen. Ook in het ouderschap komen er heel wat hindernissen op je pad. Die chaos omarmen kan juist een eerste stap zijn naar rust, hoe tegenstrijdig dit ook klinkt.
Hoewel ik van nature geïnteresseerd ben in mindful opvoeden, natural parenting, verbindend opvoeden, mild ouderschap, positive discipline etc. hoef je mijn ideetjes/blog/coaching niet persee te zien als een extra aparte opvoedingsstijl. Het legt juist de klemtoon op het feit dat ouderschap volgens mij in eerste instantie vooral over verbinding met jezelf gaat. Anderzijds vind ik het wel fijn om vanuit verschillende strekkingen dingen te gebruiken die helpend zijn voor de interactie met je kind.
Alleen is het heel belangrijk om zelf vooral te doen wat jij helpend vindt. Volgens mij is er niet 1 waarheid of beste methode is. Iedere ouder is anders en ieder gezin is anders.
Als je de nadruk legt op verbinding met jouw binnenkant en vandaaruit gaat verbinden met jouw kind, is de soort ‘opvoedstijl’ dan eigenlijk ondergeschikt aan de intentie die je hebt. Je hebt de intentie om goed voor jezelf te zorgen en vandaaruit te zoeken wat werkt voor jouw gezin.
Meer ouders die zoeken naar zelfontwikkeling en groei én zo meer bewust zijn van hun eigen triggers, patronen en gedrag betekent ook een volgende generatie die meer kansen krijgt om verbindend en mindful in het leven te gaan staan. Door aan je eigen ontwikkeling te werken geef je je kids prachtige cadeau’tjes mee voor hun eigen leven. Juist door meer de nadruk te leggen op wie jij van nature bent in plaats van enkel te focussen op welk gedrag je kind stelt en hoe je hier controle over kunt uitoefenen (‘zijn’ ipv ‘doen’).
Ik geloof er echt in dat de komende generaties klaar zijn om de focus meer op zelfontwikkeling te leggen. Zo hoop ik dat we wat minder veroordelend en meer liefdevol kunnen omgaan met elkaar en elkaar vooral kunnen steunen.
It takes a village to raise a child! Laat ons dus vooral heel warm en liefdevol kijken naar onszelf en de ouders rond ons die ploeteren in de chaos. Welke kleine actie kan jij vandaag nog doen om een andere ouder te steunen?